Το Χιπ χοπ αναπτύχθηκε σε υποβαθμισμένες περιοχές των ΗΠΑ, όπως το Μπρονξ στη Νέα Υόρκη και σε άλλες μεγάλες πόλεις όπου υπήρχε μεγάλη ανεργία και φτώχεια. Τα 4 στοιχεία δεν αναπτύχθηκαν την ίδια χρονική στιγμή αλλά σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Οι ρίζες του ανάγονται στην δεκαετία του 1970, όταν άρχισαν τα πρώτα δειλά δειλά βήματα.
Το Χιπ χοπ (Hip-Hop) δεν είναι ένας είδος μουσικής ή ένα είδος χορού, αλλά μία κουλτούρα και αποτελείται από πέντε στοιχεία:
1.Ραπ
Πρόκειται για είδος που δίνει έμφαση στους στίχους (ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο μέτρο, το ίδιο ακριβώς με τις μαντινάδες) και στο περιεχόμενο αυτών και η μουσική συνήθως είναι συνοδευτική και δευτερεύουσας μέριμνας. Οι στίχοι, αυτοσχέδιοι στην καθημερινή έκφραση αλλά επεξεργασμένοι στις παραγωγές, δεν τραγουδιούνται, αλλά απαγγέλλονται με ιδιαίτερο, ρυθμικό, τρόπο ενώ η μουσική δανείζεται στοιχεία από τη soul, τη τζαζ όσο και από άλλα ποικίλα μουσικά ρεύματα. Οι στίχοι, οι οποίοι έχουν μεγάλη έκταση και ποσότητα, εκφράζουν κατά κανόνα καθημερινά βιώματα και εμπειρίες, ενώ σε τραγούδια ορισμένων καλλιτεχνών αποκτούν πολιτική προέκταση κυριότατα ανατρεπτική, ρηξικέλευθη όσο και καυστική αφού πηγή της μουσικής αυτής είναι τα γκέτο των περιθωριοποιημένων μαύρων των Ηνωμένων Πολιτειών ενώ δεν απουσιάζει επίσης η λυρικότητα και η ποιητική πνοή από ορισμένους καλλιτέχνες και συγκροτήματα.
2.Μπι-Μπόινγκ (Ο χορός – ευρέως γνωστός ως Μπρέικ Ντανς)
Το break dance είναι είδος χορού. Οι πρώτοι breakdancers, χορευτές break dance, εμφανίστηκαν το 1973 και ήρθε ως δια μαγείας και έλυνε τις διαφορές μεταξύ συμμοριών. Έτσι, σε αυτούς τους δρόμους, του Νότιου Μπρονξ, ξεκίνησε το b-boying πραγματικά. Συχνά, οι καλύτεροι Breakers αντίθετων συμμοριών "πολεμούσαν" αντί να παλεύουν. Τα πρώτα battles μάλιστα γινόντουσαν σε χλοοτάπητα. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε η μάχη να αποδείξει την καλύτερη συμμορία, αρκετές ήταν οι φορές όπου ο χαμένος συμφωνούσε ότι δεν θα ξαναπερνούσε από την γειτονιά του νικητή. Τις περισσότερες φορές αγώνες ήταν απλά για τον σεβασμό του άλλου. Δυστυχώς, αυτές οι μάχες δεν σταματούσαν πάντα τις εχθροπραξίες των συμμοριών ενώ συχνά προκαλούσαν πραγματικές "μάχες". Την πρώτη ομάδα breakdance στην Ελλάδα, την οποία έλεγαν Freakstyle Rockers αποτελούσαν ο Δωδέκατος Πίθηκος (Άκης Τσινίδης)και άλλα μέλη τα οποία δεν αναγράφονται σχεδόν πουθενά. Ο 12ος Πίθηκος ακόμα και σήμερα ασχολείται με αυτή την κουλτούρα(2015).
Ο όρος breakdance αποδόθηκε αργότερα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
3. Djing (Η μουσική)
Το DJing δημιουργήθηκε το 1975-1978 και χρησιμοποιήθηκε στην αρχή για να έχουν ρυθμό οι B-Boy και μετά για να λένε πάνω στο ρυθμό των μπιτ τους στίχους τους οι ράπερ. Ο πρώτος DJ που απέκτησε τεράστια φήμη ήταν ο Kool Herc: με την απομόνωση κομματιών από διάφορους δίσκους και την μίξη τους δημιούργησε τους πρώτους ήχους του Χιπ-Χοπ. Αργότερα, οι επόμενες γενιές των Hip-Hop DJs με πολλές καινοτομίες όπως σκράτς (scratch), μπίτ τσάγκλινγκ (beat juggling) κ.α. έφτασαν τους DJs στο σημερινό επίπεδο. Τα πρώτα χρόνια οι DJs ήταν τα αστέρια των Χιπ-Χοπ γκρούπς αλλά μετά το 1978 τα φώτα έκλεψαν οι MCs, ενώ οι DJs προχώρησαν στην τέχνη του τερντάμπλισμ (turntablism).
4. Γκράφιτι (Η εικόνα)
Το Γκράφιτι ενσωματώθηκε στο χιπ χοπ ως ένα από τα στοιχεία του στα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν ένας Έλληνας που ζούσε και δούλευε στην Αμερική έκανε διανομές πίτσας έγραφε όπου πήγαινε το ψευδώνυμο του και τον αριθμό της οδού όπου έμενε (TAKI 183). Έτσι γεννήθηκε η σύγχρονη μορφή του Γκράφιτι.
Από τότε μεταφέρθηκε σε κάθε γωνιά του πλανήτη, από την Βραζιλία μέχρι το Ιράν, και έγινε ένας τρόπος έκφρασης του καλλιτέχνη κατά της πολιτικής ή για διάφορους άλλους σκοπούς. Το Γκράφιτι γεμίζει το αστικό γκρίζο με ένα χρώμα της ψυχής που γεννιέται εκείνη τη στιγμή στο μυαλό του καλλιτέχνη και από την καρδιά μεταφέρεται στο χέρι του που κρατάει το σπρέι. Το γκράφιτι σε κάνει να νιώθεις πιο απελευθερωμένος και να εκφράζεσαι μέσα από αυτές τις δημιουργίες που κάνεις. Το γκράφιτι είναι μία ξεχωριστή εμπειρία παρά που το αντιμετωπίζουμε εμείς οι μεγάλοι σαν βανδαλισμό, ομορφαίνει τους τοίχους και τους δίνει μία νέα ζωντάνια. Γενικά το γκράφιτι εκφράζει κάθε νέο στη σημερινή εποχή.
MCing
Το MCing(MC= Master Of Ceremonies) άρχισε το '75-'78 όταν ένας Dj συνέδεσε το μικρόφωνο στον μίκτη του και άρχισε να λέει διάφορους στίχους, σαν σλόγκαν, για να εμψυχώσει τους B-boys. Έτσι ξεκίνησαν οι πρώτοι MC's το '79-'85. Έπαιρναν το μικρόφωνο και μιλούσαν για την προσωπική τους ζωή για διάφορα προβλήματα της κοινωνίας καθώς και για θέματα όπως οι σχέσεις τους, το χιούμορ και άλλα. Αυτό που έκανε διαφορετική την Ραπ και το Mcing, εν τέλει, καθώς και ολόκληρη την Χιπ χοπ κουλτούρα, είναι ότι δεν χρειάζεται να έχεις τελειώσει κάποια σχολή για να χορέψεις, να τραγουδήσεις, να ζωγραφίσεις ή να παίξεις μουσική. Το έκανες επειδή το ένιωθες και για να περάσεις το δικό σου μήνυμα.
BeatBox
Το Beatbox δεν είναι φτιαγμένο για την hip hop μουσική. Χρησιμοποιήθηκε για να δίνουν μουσική-ρυθμό στους mc's για να μπορέσουν να τραγουδήσουν ή να δώσουν μια σειρά ρυθμού στους στοίχους των mc's. Το beatbox είναι μουσική με το στόμα. Ο κάθε beatboxer χρησιμοποιούσε την φωνή του, για να δώσει μπάσο ή ακόμα και υψηλές νότες.
Street Dance
Το Street dance αποτελεί συνηθισμένη έκφραση της hip-hop κουλτούρας και αναφέρεται σε στυλ χορού-ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσης-που εξελίχθηκε έξω από στούντιο χορού σε οποιοδήποτε διαθέσιμο ανοιχτό χώρο, όπως σε δρόμους, πάρτι, νυχτερινά κέντρα και σχολεία. Συχνά είναι αυτοσχεδιαστικού και κοινωνικού χαρακτήρα, ενθαρρύνοντας την αλληλεπίδραση και την επικοινωνία με τους θεατές και άλλους χορευτές. Αυτοί οι χοροί είναι ένα μέρος της κουλτούρας της γεωγραφικής περιοχής που προέρχονται. Δύο παραδείγματα του street dance περιλαμβάνουν το Β-boying (breakdancing), το οποίο προέρχεται από την Νέα Υόρκη και το Shuffle Μελβούρνης από την Αυστραλία.
Σημαντικές προσωπικότητες του χιπ χοπ
Ο πατέρας του hip-hop θεωρείται ο Kool Herc ενώ νονός ο Afrika Bambaataa ο οποίος είναι ένας από τους τρεις βασικούς δημιουργούς του break-beat deejaying και είναι επίσης ο κύριος συντελεστής της διάδοσης της ραπ και της χιπ χοπ κουλτούρας σε όλο τον κόσμο. Είναι γνωστός ως "Παππούς" ή "Νονός" ή Amen Ra της Παγκόσμιας κουλτούρας του χιπ χοπ
Το Χιπ χοπ (Hip-Hop) δεν είναι ένας είδος μουσικής ή ένα είδος χορού, αλλά μία κουλτούρα και αποτελείται από πέντε στοιχεία:
- Ραπ (Ο στίχος)
- Μπι-Μπόινγκ (O χορός - ευρέως γνωστός ως Μπρέικ Ντανς)
- Djing (Η μουσική)
- Γκράφιτι (Η εικόνα)
1.Ραπ
Πρόκειται για είδος που δίνει έμφαση στους στίχους (ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο μέτρο, το ίδιο ακριβώς με τις μαντινάδες) και στο περιεχόμενο αυτών και η μουσική συνήθως είναι συνοδευτική και δευτερεύουσας μέριμνας. Οι στίχοι, αυτοσχέδιοι στην καθημερινή έκφραση αλλά επεξεργασμένοι στις παραγωγές, δεν τραγουδιούνται, αλλά απαγγέλλονται με ιδιαίτερο, ρυθμικό, τρόπο ενώ η μουσική δανείζεται στοιχεία από τη soul, τη τζαζ όσο και από άλλα ποικίλα μουσικά ρεύματα. Οι στίχοι, οι οποίοι έχουν μεγάλη έκταση και ποσότητα, εκφράζουν κατά κανόνα καθημερινά βιώματα και εμπειρίες, ενώ σε τραγούδια ορισμένων καλλιτεχνών αποκτούν πολιτική προέκταση κυριότατα ανατρεπτική, ρηξικέλευθη όσο και καυστική αφού πηγή της μουσικής αυτής είναι τα γκέτο των περιθωριοποιημένων μαύρων των Ηνωμένων Πολιτειών ενώ δεν απουσιάζει επίσης η λυρικότητα και η ποιητική πνοή από ορισμένους καλλιτέχνες και συγκροτήματα.
2.Μπι-Μπόινγκ (Ο χορός – ευρέως γνωστός ως Μπρέικ Ντανς)
Το break dance είναι είδος χορού. Οι πρώτοι breakdancers, χορευτές break dance, εμφανίστηκαν το 1973 και ήρθε ως δια μαγείας και έλυνε τις διαφορές μεταξύ συμμοριών. Έτσι, σε αυτούς τους δρόμους, του Νότιου Μπρονξ, ξεκίνησε το b-boying πραγματικά. Συχνά, οι καλύτεροι Breakers αντίθετων συμμοριών "πολεμούσαν" αντί να παλεύουν. Τα πρώτα battles μάλιστα γινόντουσαν σε χλοοτάπητα. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε η μάχη να αποδείξει την καλύτερη συμμορία, αρκετές ήταν οι φορές όπου ο χαμένος συμφωνούσε ότι δεν θα ξαναπερνούσε από την γειτονιά του νικητή. Τις περισσότερες φορές αγώνες ήταν απλά για τον σεβασμό του άλλου. Δυστυχώς, αυτές οι μάχες δεν σταματούσαν πάντα τις εχθροπραξίες των συμμοριών ενώ συχνά προκαλούσαν πραγματικές "μάχες". Την πρώτη ομάδα breakdance στην Ελλάδα, την οποία έλεγαν Freakstyle Rockers αποτελούσαν ο Δωδέκατος Πίθηκος (Άκης Τσινίδης)και άλλα μέλη τα οποία δεν αναγράφονται σχεδόν πουθενά. Ο 12ος Πίθηκος ακόμα και σήμερα ασχολείται με αυτή την κουλτούρα(2015).
Ο όρος breakdance αποδόθηκε αργότερα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
3. Djing (Η μουσική)
Το DJing δημιουργήθηκε το 1975-1978 και χρησιμοποιήθηκε στην αρχή για να έχουν ρυθμό οι B-Boy και μετά για να λένε πάνω στο ρυθμό των μπιτ τους στίχους τους οι ράπερ. Ο πρώτος DJ που απέκτησε τεράστια φήμη ήταν ο Kool Herc: με την απομόνωση κομματιών από διάφορους δίσκους και την μίξη τους δημιούργησε τους πρώτους ήχους του Χιπ-Χοπ. Αργότερα, οι επόμενες γενιές των Hip-Hop DJs με πολλές καινοτομίες όπως σκράτς (scratch), μπίτ τσάγκλινγκ (beat juggling) κ.α. έφτασαν τους DJs στο σημερινό επίπεδο. Τα πρώτα χρόνια οι DJs ήταν τα αστέρια των Χιπ-Χοπ γκρούπς αλλά μετά το 1978 τα φώτα έκλεψαν οι MCs, ενώ οι DJs προχώρησαν στην τέχνη του τερντάμπλισμ (turntablism).
4. Γκράφιτι (Η εικόνα)
Το Γκράφιτι ενσωματώθηκε στο χιπ χοπ ως ένα από τα στοιχεία του στα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν ένας Έλληνας που ζούσε και δούλευε στην Αμερική έκανε διανομές πίτσας έγραφε όπου πήγαινε το ψευδώνυμο του και τον αριθμό της οδού όπου έμενε (TAKI 183). Έτσι γεννήθηκε η σύγχρονη μορφή του Γκράφιτι.
Από τότε μεταφέρθηκε σε κάθε γωνιά του πλανήτη, από την Βραζιλία μέχρι το Ιράν, και έγινε ένας τρόπος έκφρασης του καλλιτέχνη κατά της πολιτικής ή για διάφορους άλλους σκοπούς. Το Γκράφιτι γεμίζει το αστικό γκρίζο με ένα χρώμα της ψυχής που γεννιέται εκείνη τη στιγμή στο μυαλό του καλλιτέχνη και από την καρδιά μεταφέρεται στο χέρι του που κρατάει το σπρέι. Το γκράφιτι σε κάνει να νιώθεις πιο απελευθερωμένος και να εκφράζεσαι μέσα από αυτές τις δημιουργίες που κάνεις. Το γκράφιτι είναι μία ξεχωριστή εμπειρία παρά που το αντιμετωπίζουμε εμείς οι μεγάλοι σαν βανδαλισμό, ομορφαίνει τους τοίχους και τους δίνει μία νέα ζωντάνια. Γενικά το γκράφιτι εκφράζει κάθε νέο στη σημερινή εποχή.
MCing
Το MCing(MC= Master Of Ceremonies) άρχισε το '75-'78 όταν ένας Dj συνέδεσε το μικρόφωνο στον μίκτη του και άρχισε να λέει διάφορους στίχους, σαν σλόγκαν, για να εμψυχώσει τους B-boys. Έτσι ξεκίνησαν οι πρώτοι MC's το '79-'85. Έπαιρναν το μικρόφωνο και μιλούσαν για την προσωπική τους ζωή για διάφορα προβλήματα της κοινωνίας καθώς και για θέματα όπως οι σχέσεις τους, το χιούμορ και άλλα. Αυτό που έκανε διαφορετική την Ραπ και το Mcing, εν τέλει, καθώς και ολόκληρη την Χιπ χοπ κουλτούρα, είναι ότι δεν χρειάζεται να έχεις τελειώσει κάποια σχολή για να χορέψεις, να τραγουδήσεις, να ζωγραφίσεις ή να παίξεις μουσική. Το έκανες επειδή το ένιωθες και για να περάσεις το δικό σου μήνυμα.
BeatBox
Το Beatbox δεν είναι φτιαγμένο για την hip hop μουσική. Χρησιμοποιήθηκε για να δίνουν μουσική-ρυθμό στους mc's για να μπορέσουν να τραγουδήσουν ή να δώσουν μια σειρά ρυθμού στους στοίχους των mc's. Το beatbox είναι μουσική με το στόμα. Ο κάθε beatboxer χρησιμοποιούσε την φωνή του, για να δώσει μπάσο ή ακόμα και υψηλές νότες.
Street Dance
Το Street dance αποτελεί συνηθισμένη έκφραση της hip-hop κουλτούρας και αναφέρεται σε στυλ χορού-ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσης-που εξελίχθηκε έξω από στούντιο χορού σε οποιοδήποτε διαθέσιμο ανοιχτό χώρο, όπως σε δρόμους, πάρτι, νυχτερινά κέντρα και σχολεία. Συχνά είναι αυτοσχεδιαστικού και κοινωνικού χαρακτήρα, ενθαρρύνοντας την αλληλεπίδραση και την επικοινωνία με τους θεατές και άλλους χορευτές. Αυτοί οι χοροί είναι ένα μέρος της κουλτούρας της γεωγραφικής περιοχής που προέρχονται. Δύο παραδείγματα του street dance περιλαμβάνουν το Β-boying (breakdancing), το οποίο προέρχεται από την Νέα Υόρκη και το Shuffle Μελβούρνης από την Αυστραλία.
Σημαντικές προσωπικότητες του χιπ χοπ
Ο πατέρας του hip-hop θεωρείται ο Kool Herc ενώ νονός ο Afrika Bambaataa ο οποίος είναι ένας από τους τρεις βασικούς δημιουργούς του break-beat deejaying και είναι επίσης ο κύριος συντελεστής της διάδοσης της ραπ και της χιπ χοπ κουλτούρας σε όλο τον κόσμο. Είναι γνωστός ως "Παππούς" ή "Νονός" ή Amen Ra της Παγκόσμιας κουλτούρας του χιπ χοπ